Περιεχόμενο Μαθήματος
Πάρε τη λέξι µου
δος µου το χέρι σου
Το ελάχιστο αυτό ποίηµα του Εµπειρίκου ίσως να περικλείει και συγχρόνως να απηχεί όσα η ποίηση επιχειρεί να αρθρώσει και αυτά στα οποία προσκαλεί. Το µάθηµα αυτό θα επιχειρήσει να πιάσει διαφορετικές συχνότητες του ποιητικού λόγου: τις καβαφικές λέξεις «που λένε και κρύβουν», το διαβρωτικό σαρκασµό του Καρυωτάκη – θάβεται πράγµατι στο πρόσωπό του η Μεγάλη Ιδέα; – , το «µύθο» της γενιάς του ’30 – είχε/έχει (;!) πράγµατι η Ελλάδα έναν ιδιαίτερο πολιτισµικό πυρήνα που να της επιτρέπει να επικοινωνεί δυναµικά µε το διεθνές περιβάλλον όπως η περίφηµη αυτή γενιά προσπάθησε να δείξει; τι ήταν γι’ αυτούς η «ελληνικότητα»;, Πως µιλά κανείς µετά τη φρίκη του πολέµου και έναν εµφύλιο σπαραγµό; Τι γίνονται οι αγώνες όταν ηττούνται; Και τα ιδεολογικοπολιτικά ερείσµατα όταν καταρρέουν; Ποια η γκάµα και ποια τα όρια ενός λόγου πολυδυναµικού όπως ο ποιητικός, που όµως ίσως περισσότερο παρά ποτέ κατά τον 20ο αιώνα αψήφησε τον εγκλωβισµό του στο νόηµα;