Το δραματικό παιχνίδι και η δραματοποίηση αποτελούν θεατρικές πρακτικές που στόχο έχουν να αναδείξουν μέσω της έκφρασης του σώματος, των συναισθημάτων και του λόγου εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης της γνώσης. Είναι πράξη χαράς, συνεργασίας, δημιουργίας. Με οδηγό την σύνθετη δομή των μαθημάτων –θεωρία και πρακτική εφαρμογή-, υποστηρίζεται η βιωματική δράση ώστε ο φοιτητής να είναι έπειτα ικανός να εφαρμόζει αυτές τις πρακτικές στη διδασκαλία του. Ενδεικτικά αναπτύσσονται: δράσεις με αφετηρία τη σωματική και την προφορική έκφραση, δράση στο χώρο και το χρόνο, χρήση των αντικειμένων, παιχνίδια ενεργοποίησης της ομάδας, έκφρασης λόγου και συναισθημάτων, παιχνίδια ρόλων και εξέλιξή τους σε δρώμενα, μέσα και τεχνικές της δραματοποίησης. κριτήρια επιλογής κειμένων και αφορμήσεων για δράση, μεταφορά του αφηγηματικού λόγου σε θεατρικό. Επίσης αναλύεται ρόλος του δάσκαλου- εμψυχωτή στην αναπαραστατική διαδικασία, ο ρόλος του φωτισμού, της μουσικής, της ενδυματολογίας και της μεταμφίεσης στη δραματοποίηση και το δραματικό παιχνίδι.