Περιεχόμενο Μαθήματος
– Η τέχνη της διδασκαλίας και η επιστήμη της εκπαίδευσης. Ορισμός και βασικές έννοιες της Διδακτικής.
– Βάσεις της σύγχρονης Διδακτικής: Θεωρίες των Vygotsky, Bruner και Piaget. Αξιοποίηση των παραπάνω θεωριών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
– Δασκαλοκεντρικές/ Μαθητοκεντρικές προσεγγίσεις
– Μοντέλα Διδασκαλίας. Από τη Διδακτική Εκπαίδευση στην Αυθεντική Εκπαίδευση και τη Μετασχηματιστική εκπαίδευση.
– Διαστάσεις για το σχεδιασμό αποτελεσματικών περιβαλλόντων διδασκαλίας/μάθησης. Δημιουργώντας θετικές σχέσεις εκπαιδευτικών- μαθητών σε μαθησιακά περιβάλλοντα.
– Χώρος και αλληλεπίδραση στη διδασκαλία. Ο χώρος ως παιδαγωγικό πεδίο, σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης
– Ψυχαναλυτικές προσεγίσεις της διδακτικής πράξης. Η μάθηση ως ευχαρίστηση.
– Η Καινοτομία και η Δημιουργικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ενθάρρυνση της δημιουργικότητας. Οι πολλαπλές μορφές δημιουργικότητας.
– Ο μεταβαλλόμενος ρόλος των εκπαιδευτικών και των μαθητών στο περιβάλλον διδασκαλίας και μάθησης του 21ου αιώνα. Ο εκπαιδευτικός ως σχεδιαστής μαθησιακών εμπειριών, χρήση τεχνολογιών, πολυπολιτισμικά πλαίσια, διευρυμένη μάθηση.
– Ο παιδαγωγός ως ερευνητής. Εναλλακτικοί τρόποι διδασκαλίας/μάθησης και έρευνας.
– Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Διαφοροποιημένη/ εξατομικευμένη προσέγγιση. Διαπολιτισμική Διδακτική.Συμπεριληπτική εκπαίδευση. Η έννοια της χαρισματικότητας.
– Διαθεματική προσέγγιση. Πέρα από το κλασικό Σχέδιο Project (PBL)
– Ανακαλυπτική/ Διερευνητική διδασκαλία. Παιδαγωγική του διαλόγου. Οι Ερωτήσεις ως διδακτικό εργαλείο, μέθοδος διδασκαλίας και στρατηγική.
– Διδασκαλία προσανατολισμένη στην επίλυση προβλήματος. Η περίπτωση της Φιλοσοφίας για παιδιά (P4C) ως διεπιστημονική προσέγγιση ενεργητικής μάθησης.
– Το λάθος και η αξιοποίησή του στην παιδαγωγική πράξη.
– Η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην διδασκαλία- Εξ αποστάσεως διδασκαλία.
– Τρέχουσες εξελίξεις και προοπτικές στη διδασκαλία/μάθηση: Προς μια παιδο-κεντρική αξιοποίηση της Τεχνητής Πραγματικότητας (AI)